Χαρακτηριστικά και ιδιότητες των ραδιούχων ιαματικών πηγών ΙκαρίαςΕίναι γνωστό ότι ο άνθρωπος από τα αρχαία χρόνια εφάρμοσε τη λουτροθεραπεία για θεραπευτικούς σκοπούς σε νερά των οποίων η θερμοκρασία και η χημική σύσταση διέφεραν από τα συνηθισμένα νερά. Τα χαρακτηριστικά των Ιαματικών Μεταλλικών πηγών Ικαρίας είναι τα εξής:
Μεταξύ των συστατικών που εμπλουτίζουν τις πηγές συμπεριλαμβάνονται και τα αέρια όπως:
Η αυξημένη περιεκτικότητα των πηγών σε διαλυμμένα στερεά συστατικά οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην αυξημένη θερμοκρασία την οποία έχουν και στη σύσταση του λιθολογικού υπεδάφους της περιοχής. Ο εμπλουτισμός τους σε άλατα, σε αέρια καθώς και σε ραδιούχα στοιχεία (ράδιο, ραδόνιο) αποτελούν μαζί με την υψηλή θερμοκρασία παράγοντες οι οποίοι προσδίδουν στα νερά θεραπευτικές ιδιότητες και έτσι ονομάζονται ιαματικά. Οι πηγές της Ικαρίας ανήκουν στην κατηγορία των Αλιπηγών. Προέρχονται από νερά τα οποία πορεύονται από τεκτονικά ρήγματα και από μεγάλο βάθος. Το ράδιο εμπλουτίζει τα νερά των πηγών καθώς αυτά πορευόμενα προς την επιφάνεια συναντούν και έρχονται σε επαφή με πετρώματα στα οποία υπάρχουν έστω και μικρές ποσότητες ραδιενεργών ορυκτών. Στην περιοχή των θερμομεταλλικών ραδιούχων πηγών του Αγίου Κηρύκου υπάρχουν υδροθερμικά μεταλλοφόρα κοιτάσματα των οποίων η γένεση συνδέεται με τον Γρανιοδιορίτη του χωριού Ξυλοσύρτη. Τα κοιτάσματα αυτά είναι λεμωνίτες, εντός των μαρμάρων της περιοχής του Αγίου Κηρύκου και χαλαζιακές φλέβες με σιδηροπυρίτη και χαλκοπυρίτη. Δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο να υπάρχει παρουσία ορυκτών ωτουνίτη εντός των πηγματικών αποφύσεων του Γρανιοδιορίτη του χωριού Ξυλοσύρτη στις περιοχές των ιαματικών πηγών των Θέρμων Ικαρίας. Στην παρουσία των ορυκτών αυτών οφείλεται και η ραδιούχα δράση των πηγών της Ικαρίας. Οι πηγές των Θερμών και Αγίου Κηρύκου κατέχουν ιδιαίτερη θέση παγκοσμίως μεταξύ των υπολοίπων ιαματικών πηγών λόγω της αξιόλογης και ευεργετικής δράσεως στον οργανισμό του ραδονίου. Το ραδόνιο προέρχεται από τη διάσπαση του ραδίου το οποίο βρίσκεται στο νερό μετά από την άμεση επαφή που είχε με ραδιενεργά πετρώματα. Καθώς το νερό αναβλύζει στην επιφάνεια μέρος του ραδίου μετατρέπεται σε αέρια μορφή το ραδόνιο. Όσο η θερμοκρασία του νερού της πηγής αυξάνεται, αυξάνεται συγχρόνως και το αέριο ραδόνιο, ενώ μειώνεται το διαλυμένο ράδιο στο νερό. Το ραδόνιο εισέρχεται στον οργανισμό μέσω της εισπνοής και των πνευμόνων. Ένα μικρότερο ποσοστό μέσω των πόρων του δέρματος. Μεταφέρεται σε όλα τα όργανα του σώματος μέσω της κυκλοφορίας του αίματος. Επιδρά άμεσα στον νευρικό ιστό και τον ανθρικό χόνδρο, με αποτέλεσμα να μειώνεται ο πόνος και το οίδημα μίας ή περισσοτέρων αρθρώσεων. Επίσης και οι νευραλγίες ωφελούνται κατά πολύ στα ραδιούχα λουτρά. Η δράση του ραδονίου στους ιστούς του σώματος είναι αντιφλεγμονώδης και αναλγητική. Λόγω αυτής της δράσης έχει ωφέλιμα αποτελέσματα στις χρόνιες εκφυλιστικές αρθροπάθειες και στις ρευματολογικές αρθρίτιδες, οι οποίες χαρακτηρίζονται από χρόνια φλεγμονή και πόνο. Επισημαίνεται εδώ η συμμετοχή του θείου στην κατασκευή του αρθρικού χόνδρου Σε εκφυλιστικές και χρόνιες αρθροπάθειες η ύπαρξη του θείου είναι ελαττωμένη. Έρευνες με ραδιενεργό θείο (535) έδειξαν ότι κάτω από ορισμένες συνθήκες στη χρησιμοποίηση του νερού, όπως με υπέρθερμα ραδιούχα λουτρά (Ικαρίας), το θείο ειδύει στον οργανισμό και ενισχύει τις πάσχουσες αρθρώσεις και τον αρθρικό τους χόνδρο. Επίσης με τα υπέρθερμα λουτρά διαπιστώνεται αύξηση του θείου, του ραδονίου, και ιχνοστοιχείων στο αίμα, στον μυελό των οστών, τον αρθρικό χόνδρο, και στο αρθρικό υγρό. Ραδιούχα στοιχεία όπως το θόριο και το ακτίνιο, τα οποία βρίσκονται στις ιαματικές πηγές σε μικρή όμως ποσότητα, ασκούν θεραπευτική δράση, κυρίως στο λεμφικό σύστημα, τους αδένες και το αίμα. Η διάρκεια της ζωής του ραδονίου είναι πολύ μικρή. Αποβάλλεται γρήγορα από τον οργανισμό: Το 80% αποβάλλεται κατά την πρώτη ώρα μετά το μπάνιο μέσω των πνευμόνων και της εκπνοής. Το υπόλοιπο 20% αποβάλλεται σε 24 ώρες μέσω του ιδρώτα, των πόρων του δέρματος, καθώς και μέσω της διούρησης. Λόγω της γρήγορης απεκκρίσεως του από τον οργανισμό δεν υπάρχει κίνδυνος συσσώρευσης στο ανθρώπινο σώμα. |